KILKA SŁÓW O DEKOMPOZYCJI 💛 DZIECI PROGRAMUJĄ 💛 OGÓLNOPOLSKI PROJEKT - LUTY 💛

Pojęcie dekompozycji funkcjonuje w potocznym myśleniu i jego znaczenia domyślamy się intuicyjnie. Kompozycja to pewien uporządkowany zbiór elementów, które łączą się ze sobą, tworząc całość. W naszej codziennej pracy z darami Froebla nieustannie coś komponujemy. Dzieci tworzą z darów rozmaite budowle, obrazy i konstrukcje składające się z wielu elementów. Czym zatem jest dekompozycja? Jest to proces polegający na zmianie układu elementów pewnej całości lub jej rozkład. 

W programowaniu dekompozycja odnosi się do rozwiązywania problemów. Na mniejsze elementy możemy rozkładać budowle z freblowskich segregatorów oraz ułożone kompozycje. Już sam sposób wprowadzania darów jest dekompozycją. Przedstawiamy dzieciom dar jako całość. Zastanawiamy się co jest w środku pudełka, potrząsamy nim, oglądamy, badamy. Następnie kładziemy pudełko (np. z darem 5) na podłodze i otwieramy je w taki sposób, aby klocki się nie rozsypały. Żeby dzieci mogły spojrzeć na tę konstrukcję jako spójną całość (jedną bryłę). Dopiero potem rozkładamy duży sześcian na warstwy, prezentując je jedna po drugiej, oraz objaśniamy z jakich składa się elementów. Wykonujemy tę czynność, aby dzieci lepiej zrozumiały, z czego składa się poszczególna warstwa, a tym samym, jak zbudowany jest cały dar. Rozkładamy go od całości na pojedyncze elementy. 

Pojęcie dekompozycji jest bardzo ważne zarówno w procesie rozwiązywania problemów, jak i programowania. Spójrzmy na to jak na nabywanie umiejętności przez dzieci. Nowa czynność lub zadanie problemowe wydaje się trudne, ponieważ jest dla nas nieznane i nie wiemy, co powinniśmy zrobić krok po kroku, aby dojść do rozwiązania. Zadajemy sobie pytanie, od czego mamy zacząć. W momencie tak dużego wyzwania łatwo możemy się zniechęcić lub poddać. Jednym z doskonałych przykładów jest nauka wiązania sznurowadeł. Podczas nauki tej umiejętności rozkładamy ją na mniejsze etapy, aby dzieci lepiej je zrozumiały, umiały wykonać i zapamiętać. 

Przejdźmy jednak na nasze freblowskie podwórko. Aby stworzyć budowlę z wzoru zamieszczonego w segregatorze, musimy najpierw spojrzeć na obrazek przedstawiający konstrukcję jako całość.

Następnie należy wybrać odpowiedni dar (w tym przypadku dar 5). Kolejno wyodrębnić od czego powinniśmy zacząć i stopniowo, etap po etapie, warstwa po warstwie, wznosić budowlę.

Podczas naszej codziennej pracy z darami jesteśmy w stanie zorganizować wiele sytuacji problemowych, w których dziecko musi wyodrębnić poszczególne etapy postępowania. Musimy jednak pamiętać, że mamy do czynienia z małymi dziećmi i zadania, które im proponujemy muszą być dostosowane do ich wieku rozwojowego.

Często, aby rozwiązać jakiś złożony problem i stworzyć odpowiedni algorytm jego rozwiązania, programiści muszą podzielić ten problem na mniejsze części, elementy, które będą się ze sobą łączyły i współgrały.