Codzienność przedszkolną cechuje rytm. Każda grupa ma swój unikalny rytm, wyznaczony przez pory posiłków, zajęć dydaktycznych, zabaw swobodnych czy spędzania czasu na świeżym powietrzu. Choć dni mogą się od siebie różnić pod względem aktywności, to istnieją pewne „stałe punkty programu”, które są nieodzowną częścią dnia codziennego każdego przedszkolaka. Jedną z nich jest czas na czytanie bajki.
Niekiedy stosujemy opowiadania, fragmenty książek czy wiersze, aby wprowadzić dzieci do tematu zajęć. Wykorzystujemy wtedy dydaktyczne funkcje literatury. Dzięki wypowiadaniu się na temat tekstu dzieci wzbogacają słownictwo, poszerzają horyzonty i usprawniają pamięć.
Czytanie wpiera rozwój dziecka na wielu płaszczyznach. Przede wszystkim stymuluje rozwój mózgu. Słuchanie opowiadań we wczesnym okresie dzieciństwa, zanim jeszcze pojawi się mowa, pozwala na rozbudowywanie słownika biernego. Tym samym zwiększa się umiejętność rozumienia mowy i dziecko lepiej przyswaja wiedzę o języku.
Okres przedszkolny to czas niezmiernie istotny dla rozwoju mowy, myślenia i pamięci dziecka. To czas bardzo dynamicznych zmian, postępu i wzrostu kompetencji poznawczych.
Na tym etapie czytanie daje dziecku wiedzę o sobie i otaczającym je świecie.
Pomaga poznać i nazywać emocje. Dzięki utożsamianiu się z bohaterami książek dziecko uczy się strategii radzenia sobie w sytuacjach trudnych. W tym miejscu nie wolno zapomnieć o bajkach terapeutycznych i ich ogromnej roli w wychowaniu małego człowieka, które zaopatrują go w zasoby wiedzy, umiejętności i cech psychicznych ułatwiających radzenie sobie w okolicznościach stresujących.
Dzięki codziennemu czytaniu dzieciom rozbudzamy ich kreatywność, ciekawość poznawczą i wyobraźnię. Często na podstawie usłyszanych historii dzieci tworzą wspaniałe fabuły zabaw. Opowieści motywują ich do tworzenia ilustracji, rysunków, konstrukcji. Dają niesamowite pole do szeroko pojętego tworzenia.
Słuchanie tekstu czytanego przez rodziców lub przez nauczycielki wdraża do dostrzegania relacji przyczynowo-skutkowych. Dzieci zainteresowane tekstem zadają mnóstwo pytań, komentują, łączą ze sobą zdarzenia, układając je w kolejności chronologicznej. To z kolei prowadzi do rozwijania myślenia logicznego.
Korzyści płynących z czytania dzieciom można by wymieniać w nieskończoność. Czytanie wpływa na wszystkie sfery rozwoju małego człowieka. My, nauczycielki, dobrze wiemy jak wykorzystywać literaturę w codziennych aktywnościach, by osiągnąć zaplanowane cele i zoptymalizować proces kształcenia i wychowania.
Rynek wydawniczy książek dla dzieci w wieku przedszkolnym przeżywa obecnie swój renesans. Do księgarni przyciągają nas coraz to wspanialsze wydania, które zawierają piękne ilustracje. Obrazki w książkach dla dzieci odgrywają niemałą rolę. Uzupełniają one treść zawartą w tekście, ułatwiają percepcję i potęgują przeżycia związane z opowiadaną historią.
Spędzanie czasu z książką z dzieckiem w warunkach domowych przez rodziców, a w grupie przedszkolnej z oczywistych względów różnią się od siebie. Nie jest łatwo czytać historie grupie dzieci i jednocześnie pokazywać im ilustrację bez irytacji i ciągłych komentarzy: „Proszę Pani ja nie widzę!”, „Proszę Pani! Pokaż mi obrazek”. Tutaj przychodzę z pomocą i propozycją. W swojej pracy często sięgam do publikacji „Niewielka księga wielkich bajek” stworzonej przez znane freblanki, która zawiera opowiadanie na każdą okazję.
Zainspirowana opowiadaniem K. Małek pt. "Kropelka” stworzyłam do tego tekstu proste ilustracje z wykorzystaniem darów. Z jednej strony widnieje obrazek, a z drugiej tekst. Dzięki takiemu ułożeniu czytanie dzieciom było dla mnie bardziej komfortowe. Dzieci natomiast skupiły się mocno na ilustracjach i słuchały przygód z dużą uwagą. Przedstawiam Wam zatem moją propozycję zilustrowania opowiadania w nadziei, że będziecie korzystać.
Tutaj można pobrać ilustracje i tekst: KLIK
Brak komentarzy
Prześlij komentarz