Magnesy na lodówkę - upominek dla Babci i Dziadka

Prezenty, prezenty... Szukamy pomysłów i inspiracji. Chcemy żeby było ładnie i jednocześnie, by była to samodzielna praca dzieci. 

A może magnesy na lodówkę? Proste w wykonaniu i bardzo ładnie wyglądają. Nasze powstały z suchej porcelany.

W Internecie znajdziemy wiele przepisów na tę masę plastyczną, poniżej zamieszczam przepis, który wykorzystałam.

Sucha porcelana

Składniki:

* mąka ziemniaczana

* biały klej typu Wikol

* sok z cytryny  

* oliwka dla dzieci 

(można użyć oleju spożywczego, też się udaje)

Proporcje:

Na 360 g mąki użyłam 3 łyżki soku z cytryny oraz 3 łyżki oleju.

Wykonanie:

 Klej dodajemy stopniowo, ugniatając masę jak ciasto - do momentu osiągnięcia sprężystej, nielepiącej się do dłoni masy. Następnie rozwałkowujemy masę na cienki placek, grubości ok. 3 – 4 mm, wycinamy kształty foremkami do ciasta. Trzeba pamiętać o podsypaniu podłoża mąką, gdyż masa łatwo przywiera. Wycięte kształty szybko wysychają, można je malować farbami.

W naszej wersji magnesów są kwiaty i gwiazdki. Dzieci pomalowały je na wybrane kolory. 

Po wyschnięciu sklejamy dwa elementy (kwiatuszka i gwiazdkę; klejem na gorąco), przyklejamy folię magnetyczną (można ją znaleźć na Allegro). I gotowe!

Efekty piękne, bardzo satysfakcjonujące dla dzieci.

Czytaj dalej »

Dzień Babci i Dziadka to dla wnucząt prawdziwa gratka!

Występy mikołajkowe za nami, a w przedszkolu praca wre, 

bo wielkimi krokami kolejne święto zbliża się! 

Święto radosne i wyjątkowo wzruszające. Dzień Babci i Dzień Dziadka to uroczystość, na którą czekam cały rok, a to za sprawą wyjątkowych gości, jacy w tym dniu odwiedzają przedszkolaków.  Każdy nauczyciel doskonale wie, że nie ma wdzięczniejszej publiczności niż babcie i dziadkowie.  Tylko oni tak bezkrytycznie i rozczulająco oglądają występy swoich wnuków. Na ich twarzach zawsze maluje się podziw, serdeczność i uśmiech. Widok ubranych odświętnie dzieci, repertuar, jaki przygotowujemy powoduje, że nasi goście czują się naprawdę wyjątkowo. Często zaobserwować można łzy wzruszenia. A wizyta w przedszkolu zarówno u dziadków, jaki i u wnuków zostaje w pamięci na długie lata. 

Bardzo miłym akcentem spotkań jest wręczenie zaproszonym gościom własnoręcznie wykonanych podarków, upominków.  Dzieci bardzo chętnie i z dużym oddaniem wykonują swoje prace. Dbają o najdrobniejszy szczegół. Projektują, analizują, dobierają kolorystykę... Wszystko po to, aby ich podarek był wyjątkowy i przypadł dziadkom do gustu.  

Poniżej chciałabym przedstawić kilka ciekawych propozycji, które można z łatwością wykonać z przedszkolakami, a ich efekt końcowy na pewno wywoła uśmiech na twarzach obdarowanych.

Ramka z dedykacją

Rameczka wykonana z pomalowanych wcześniej farbą, kolorowych drewnianych patyczków, ozdobiona odciskiem rączki i nóżki zamoczonej w farbie;

„Jest taka Pani…”

Jest taka Pani,

Modnie ubrana, 

Która na nogach biega od rana. 

Sprawy załatwia, 

Zakupy robi, 

Obiad gotuje, 

A popołudniu gości przyjmuje. 

Serce najszczersze na świecie ma

I o wszystkich zawsze dba! 

Chyba już dobrze wiecie, 

Że to moja Babcia - Najcudowniejsza osoba we wszechświecie.

Łódeczka

Gips wlany do przygotowanego wcześniej szablonu (w moim przypadku wykonany został z folii aluminiowej), patyczek do szaszłyków i kawałek kartki papieru jako żagiel.

"Dla Dziadziusia"

Dla Dziadziusia łódeczkę zrobimy, 

W podróż po morzach i oceanach go zaprosimy, 

I rozpocznie się nasza przygoda, 

A przy dziadku nie straszna jest żadna zła pogoda. 

Zwierząt morskich również się nie boimy, 

Może nawet się z nimi zaprzyjaźnimy ? 

Kiedy dziadek blisko jest wszystko zdarzyć się może, 

A łódeczka mała, gipsowa

W jednej sekundzie staje się wyjątkowa.

Serduszko

Wykonane z gipsu, ozdobione farbami, bądź przy pomocy zanurzenia w piance do golenia połączonej z barwnikami spożywczymi.

Portrety

Portrety wykonane przy pomocy freblowskich darów, ale i nie tylko: śmiało można zastosować tutaj elementy małego świata (kamyczki, guziczki, drewienka, muszelki, wstążeczki).

Breloczek z masy porcelanowej

Przepis na masę porcelanową: jedna porcja kleju wikol, taka sama porcja mąki ziemniaczanej, dwie łyżki soku z cytryny, dwie łyżki oliwki. Składniki razem mieszamy, a następnie zagniatamy.  

Przy pomocy foremki wycinamy kształt, a gdy masa zastygnie dekorujemy. W moim przypadku malowaliśmy serduszka przy pomocy kolorowych lakierów do paznokci. 

Czytaj dalej »

Zabawy paluszkowe a freblowskie dary

Zamknij oczy… Cofnij się do swojego dzieciństwa, do przedszkolnych dni, do czasów, kiedy przed zaśnięciem siedziałeś na kolanach babci. Do czasu wspólnych zabaw z rodzicami.

Przypominasz sobie? A czy pamiętasz proste, miłe dla ucha zabawy, które rozbrzmiewały w każdym domu? Idzie rak nieborak, jak ugryzie będzie znak! Albo: Tu sroczka kaszkę ważyła…. Chyba każdy pamięta ten wyjątkowy, szczęśliwy czas dzieciństwa. Były to chwile magiczne, przepełnione radością. 

Zabawy paluszkowe, bo to właśnie o nich mowa, wprowadzają ich uczestników w świat magii. Sprzyjają atmosferze bliskości, otwarcia na drugiego człowieka. Krótkie, nieskomplikowane, rytmiczne formy zabaw paluszkowych, którym towarzyszy modulacja głosem, są dla dzieci bardzo atrakcyjną zabawą. 

Mają wiele zalet, między innymi: 

- pogłębiają więź pomiędzy dzieckiem a opiekunem, 

- dostarczają delikatnych bodźców, 

- stymulują percepcję wzrokową, 

- wpływają na koncentrację uwagi, 

- doskonalą precyzję ruchów, 

- doskonalą rozwój mowy, pamięć, 

- wywołują uczucie bliskości, akceptacji, 

- relaksują oraz wprowadzają miłą i przyjazną atmosferę.

A gdyby tak użyć ich do realizacji założeń pedagogiki freblowskiej? – pomyślałam.              

A gdyby tak to, co jest bliskie dziecku, połączyć z czymś nowym, ciekawym i inspirującym?  Przecież freblowska wizja dziecka stawia na zabawę, jako podstawową formę jego aktywności. 

Jak pomyślałam, tak też zrobiłam. Kiedy dzieci przyszły do przedszkola zaprosiłam je do koła na codzienne spotkanie z darami. Wyjęłam z półki drewniane pudełeczko z numerem 1. Otworzyliśmy je i po króciutkim przywitaniu z naszymi kolorowymi piłeczkami poprosiłam, aby dzieci po kolei wybrały sobie piłeczkę. 

Maciuś wybrał zieloną. W tym dniu przyniósł do przedszkola zielone autko, więc kolorystycznie pasowała jak ulał. Marysia wybrała czerwoną, bo bardzo lubi szminkę mamy, która jest właśnie w tym kolorze, a Sebastian pomarańczową, bo to jego ulubiony kolor. 

Kiedy wszystkie dzieci miały już swoje piłeczki, rozpoczęłam rymowankę połączoną z pokazywaniem. Krótki wierszyk, jak to piłeczka zamieniła paluszki w kotki  i je głaskała, przytulała i buziaki im dawała. Wyrecytowanie go przeze mnie trwało minutkę, no może dwie. Kiedy skończyłam rozejrzałam się po sali i na twarzach dzieci zobaczyłam malującą się radość. Po chwili usłyszałam:

– Pani jeszcze raz!!!

„Paluszki i kotki”

Raz piłeczka kolorowa

Pobawić się z paluszkami chciała,

Więc do pięciu policzyła 

I je w kotki przemieniła. 

Pierwszego kota za uchem podłapała, 

Drugiego po grzbiecie pogłaskała, 

Trzeciego pod bródką pomiziała,

Czwartemu buziaka dała, 

Piątemu coś do ucha wyszeptała. 

Miskę mleczka im nalała 

I do domku się schowała. 

Tego dnia zabawa z piłeczką i kotkiem powtórzyła się jeszcze jakieś dwanaście razy, a po trzecim razie dzieci znały już na pamięć całą treść rymowanki. Mówiliśmy ją przed zupą, po zupie, przed odpoczynkiem, w trakcie i po nim. Przed obiadem i po obiedzie. Kiedy wychodziłam do domu usłyszałam od Tymka:

– Pani, a jutro też się w to pobawimy? Albo może wymyślisz coś innego, ale takiego fajnego. Tylko żebyśmy mogli głaskać rączkę i żeby piłeczki były, albo inne nasze Dary.

I poszłam do domu. Zaparzyłam kawę i wymyśliłam kolejną zabawę paluszkową, tym razem z piłeczką i pierścieniami (Dar 9). Następnego dnia dzieci już na mnie czekały i w drzwiach usłyszałam:

– Idę po Dary, bawimy się?

„Kolorowa piłeczka z paluszkami się bawiła”

Kolorowa piłeczka nazwy paluszków poznać chciała,

Tak sobie po lewej ręce skakała i wyliczała, 

Kciuk, wskazujący, środkowy paluszek, 

Serdeczny i nasz najmniejszy maluszek. 

Szybko teraz zobaczymy,

Czy w prawej ręce też te paluszki ujrzymy. 

Kciuk, wskazujący, środkowy paluszek, 

Serdeczny i nasz najmniejszy maluszek.

Kolorowe pierścienie na paluszki po kolei zakładamy

I ich nazwy utrwalamy. 

Kciuk, wskazujący, środkowy paluszek, 

Serdeczny i nasz najmniejszy maluszek.

Lewa ręka pierścienie ma, 

Teraz prawa chce raz, dwa. 

Kciuk, wskazujący, środkowy paluszek, 

Serdeczny i nasz najmniejszy maluszek.

I tak już u nas zostało. Zabawy paluszkowe, w których wykorzystujemy freblowskie dary, stały się nieodłącznym elementem każdego dnia. Zapewniają miło spędzone chwile oraz sprzyjają integracji grupy i wywołują uśmiechy, które są najbardziej miarodajną oceną mojej pracy.

Czytaj dalej »

FREBLOWSKIE KODOWANIE - OBRAZKI I ZEGARY

Druga część zabaw z kodowaniem i darami freblowskimi. We wpisie do pobrania gotowe karty z kodami do ułożenia obrazków i zegarów. 

Ćwiczenie 2. Zakodowane obrazki

1. Przygotowanie stanowiska pracy

Pomoce: siatka freblowska, Dar 7, 8, 9, karta kodów

2. Wyjaśnienie uczniom zasady odczytywania współrzędnych na siatce.

Nauczyciel przygotowuje planszę (siatkę) z polami i dwiema osiami: 

- pierwsza pionowa  kolumna: cyfry od 1 do 10

- pierwszy poziomy wiersz: litery 

i prezentuje ją dzieciom. Ważne, aby dobrze wytłumaczyć w jaki sposób odczytywać tabelę. Najczytelniej dla dzieci będzie zaznaczyć miejsce przecięcia się dwóch linii (wiersza i kolumny). Jedna linia w pionie, druga w poziomie – linie te można zaznaczyć kolorowymi sznurówkami. Miejsce przecięcia się kolorowych sznurówek wyznaczą odpowiednią kratkę. Następnie siatkę uzupełniają  klockami według karty kodów np. 4A, 6B.

3. Podział na zespoły i rozdanie karty kodów (załącznik 2).

Karta kodów do pobrania tutaj: KLIK 

4. Prezentacja prac

Ćwiczenie 3. Która godzina?  

Uwaga metodyczna: Ćwiczenie to wykonujemy dopiero po dogłębnej analizie budowy i działania zegara. Służy ono bowiem do ćwiczeń odczytywania godzin na zegarze.

1. Przygotowanie stanowiska pracy

Pomoce: Dar 8, siatka freblowska, plansza zegara, zegar demonstracyjny, zestaw karty kodów– załącznik

2. Wyjaśnienie uczniom zasady zaznaczania i odczytywania godzin na zegarze.

Ćwiczenie przygotowujemy dla każdego dziecka. Wykonujemy je przy stolikach. Demonstrujemy dzieciom tarczę zegara, omawiamy jak działa zegar. Przygotowujemy razem z dziećmi kartonową tarczę zegara z oznaczeniami cyfr (mogą być napisane lub ułożone z darów). Każde dziecko ma do dyspozycji swój własny zestaw po dwa patyczki z Daru 8 (1 krótki i 1 średni), które będą wskazówkami na tarczy zegara.

Przygotowujemy z dziećmi plansze zegarów:

3. Podział na zespoły i rozdanie karty kodów.

Karta z kodem do pobrania tutaj: KLIK 

Czytaj dalej »

FREBLOWSKIE KODOWANIE

Co to jest kodowanie? Można to robić już w przedszkolu? Jak można wykorzystać freblowskie dary w nauce kodowania? Dziś wyjaśnimy trochę to pojęcie i pokażemy Wam przykład kodów (szyfrów) własnie z wykorzystaniem darów Froebla. Zapraszamy! 

Programowanie a kodowanie

Programowanie staje się dziś ważnym trendem w edukacji na wszystkich poziomach kształcenia. Obserwujemy dużą ilość propozycji zajęć dla najmłodszych dotyczących programowania, na ogół nazywanego kodowaniem. 

Gdy zaczęłam wdrażać naukę programowania do edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, stosowałam te pojęcia naprzemiennie. Po głębszej analizie i spotkaniu z prof. M. M. Sysło zaczęłam inaczej rozumieć pojęcia: programowanie i kodowanie.

Czym zatem jest programowanie? Pojęcie to nie odnosi się jedynie do tworzenia instrukcji programu komputerowego. Jego znaczenie jest szersze i obejmuje swoim zakresem pewien rodzaj myślenia. 

Chodzi o tak zwane myślenie komputacyjne, czyli umiejętność rozwiązywania problemów z różnych dziedzin przy wykorzystaniu metod stosowanych w informatyce. 

Kodowanie nie jest tym samym co programowanie, jest umiejętnością „niższą”, wręcz mechaniczną. W teorii informacji kodowanie i dekodowanie odnosi się do zapisywania informacji w innym języku - w kodzie, jako przykład może posłużyć alfabet Morse’a. Programowanie jest procesem szerszym, wykraczającym poza pisanie kodu. 

Jedną z odmian kodowania jest szyfrowanie informacji, czyli zapisania danej informacji szyfrem, który trzeba znać aby daną informację odszyfrować.

Kodowanie i dary Froebla

Kształcenie umiejętności kodowania w edukacji przedszkolnej i szkolnej  powinno odbywać się w trakcie zajęć, poprzez zabawę z wykorzystaniem różnorodnych środków dydaktycznych typu: plansze czy gry. 

Dary Froebla i kodowanie mają ze sobą bardzo dużo wspólnego i wiele możliwości kreatywnego tworzenia. 

Poprzez manipulowanie i działanie wdrażają dzieci do nauki programowania. Drewniana siatka z kratownicą, klocki o różnych kształtach, wielkości, fakturze i kolorze to doskonałe narzędzia do rozwijania logicznego myślenia.

***

W tym wpisie zaproponuję różne aktywności nastawione na kodowanie czyli przekładanie jednego systemu znaków na drugi. Odczytywanie jednego systemu znaków i przekładanie go na inny z wykorzystaniem Darów to przykłady freblowskiego kodowania.

Praca bez użycia komputera z wykorzystaniem Darów Froebla zarówno w przedszkolu jak i szkole podstawowej, doskonale przygotowują do swoistego dialogu z komputerem, ćwiczenia te są wstępem do korzystania z nowoczesnych technologii.

Podczas projektowania własnych ćwiczeń powinniśmy mieć na względzie, iż proponowane zadanie musi działać w dwie strony. Oznacza to, iż dzieci powinny móc odczytać kod i odkodować informację, ale również mieć możliwość zakodowania wiadomości.

Przykład zabawy

Ćwiczenie 1. 

Polskie symbole narodowe Darami Froebla zakodowane

1. Przygotowanie stanowiska pracy

Pomoce: siatka freblowska, Dar 7, 8, 10, karta kodów

2. Wyjaśnienie uczniom zasady odczytywania współrzędnych na siatce.

Nauczyciel przygotowuje planszę (siatkę) z polami i dwiema osiami: 

- pierwsza pionowa  kolumna: cyfry od 1 do 10

- pierwszy poziomy wiersz: litery 

i prezentuje ją dzieciom. Ważne, aby dobrze wytłumaczyć w jaki sposób odczytywać tabelę. Najczytelniej dla dzieci będzie zaznaczyć miejsce przecięcia się dwóch linii (wiersza i kolumny). Jedna linia w pionie, druga w poziomie – linie te można zaznaczyć kolorowymi sznurówkami. Miejsce przecięcia się kolorowych sznurówek wyznaczą odpowiednią kratkę. Następnie siatkę uzupełniają  klockami według karty kodów np. 4A, 6B.

3. Podział na zespoły i rozdanie karty kodów. (załącznik 1). 

Karta kodów do pobrania tutaj: KLIK

4. Prezentacja prac.

5. Odczytanie wiersza o symbolach narodowych (Agata Dziechciarczyk):

Każde państwo ma symbole

Flagę, godło, hymn

Po tym dziecko rozpoznaje

Narodowość w kraju swym

Hymnem Polski jest Mazurek

Pan Wybicki pisał go

Gdy na włoskiej obcej ziemi

Walczyć o nasz kraj tam szło

Flaga Polski z dawien dawna

Dwa kolory ma

Biel u góry, czerwień pod nią

Każdy to już zna

Godło Polski orzeł biały

Wokół tło czerwone

Na głowie korona

Skrzydła rozłożone

  

Każdy Polak od małego

Zna te trzy symbole

Wie, że polskiej ziemi

One przeznaczone

Biel oznacza czystość

Czerwień znakiem męstwa

Wiele Polska wycierpiała

Nim doszła do zwycięstwa

Kolejne zabawy z kodowaniem już w następnym wpisie! 

Czytaj dalej »

Kreatywne zabawy plastyczne przy użyciu jesiennych darów

Chciałabym podzielić się z Wami jesiennymi przepisami na wykonanie kreatywnych prac plastycznych. Połączymy w nich dary natury z materiałami plastycznymi. 

"Na plastyczne zajęcia nadeszła pora,

Już do stoliczka Pani dzieci woła.

A tam nożyczki, kredki, farby czekają

I do zabawy zapraszają"

Daję Wam słowo: satysfakcja z efektu finalnego gwarantowana!  

A żeby czas przy pracy miło Wam mijał, to każdej propozycji towarzyszy rymowanka – zachęcanka. 

Szyszka, oczka, raz, dwa, trzy

Podaj Pani właśnie TY.

Listki wybierz proszę Cię,

Zaraz wszystko dowiesz się.

Wytnij dzióbek papierowy,

Będzie piękny, wyjątkowy.

Wszystko klejem przykleimy,

Na wystawę postawimy

Propozycja wyjątkowa,

Z jesiennych darów

Powstała sowa!

Jesień do ogródka zawitała, 

Piękną, dużą dynię nam wyczarowała. 

Pyszne to warzywko, 

Dobrze o tym wiemy,

Bo pomarańczową zupkę z apetytem jemy. 

Lubimy też placuszki i ciasto dyniowe, 

A ukryte w środku pestki też są bardzo zdrowe. 

Znamy także inne jej zastosowanie, 

Bo zaprasza nas na wspólne malowanie.

I powstają prace kolorowe, 

Z dynią w roli głównej są naprawdę wyjątkowe!

Darami natury bawić się lubimy,

Prace plastyczne z ich udziałem tworzymy. 

Dziś w rolach głównych ziemniaczek i pietruszka występuje, 

I zaraz zobaczysz, w co je zaczaruje..... 

Farby, pędzel, woda,

Nasza praca już gotowa! 

A przed Wami Drodzy Moi, 

Grzybek już na nóżce stoi.

Żeby troszkę poczarować,    

Propozycję dla Was mam. 

Wolna chwila??? 

Proszę, zobacz sam.

Listek, kartka i pastele, 

Zespół to nie byle jaki, 

Gdy połączą swoje siły, 

To powstaną nam „Cudaki” 

Wyobraźnia pobudzona, 

Rączka także poćwiczona.

Zagadka to nie byle, jaka

Zbudujemy tu ślimaka.

Kasztan i plastelina potrzebne będą nam,

Zobaczysz jak szybko praca powstanie - mówię Wam!

Plastelinę ugnieciemy,

Czułki ślimaczka uformujemy.

Do nich oczka przykleimy,

A z kasztana muszelkę, domek mu zrobimy.  

Dobrej zabawy!

Czytaj dalej »

JAK WYGLĄDA FREBLOWSKI DZIEŃ W PRZEDSZKOLU?

Wbrew pozorom typowy freblowski dzień nie różni się tak bardzo od dnia w "zwykłym" przedszkolu. Tak samo się bawimy, rysujemy, biegamy, odpoczywamy, poznajemy świat... Tyle, że trochę inaczej organizujemy naszą salę oraz zajęcia. Jak? Wszystko we wpisie!

Aktywność dzieci w ciągu dnia jest dzielona na: zabawę swobodną oraz zabawę zorganizowaną.

Zabawa swobodna

Stanowi zdecydowaną część dnia. Dzieci bawią się w kącikach tematycznych w sali oraz w ogrodzie przedszkolnym i na placu zabaw. Nie kierujemy zabawą, a jedynie nadzorujemy.

Stwarzamy odpowiednie warunki do organizowania swobodnej zabawy przez przedszkolaki. Ważne jest zgromadzenie zabawek i materiałów, które będą wyzwalały aktywność dzieci, ich kreatywność, ale nie będą niczego narzucać.

Zabawa zorganizowana

To przede wszystkim zajęcia dydaktyczne: zajęcia w porannym kole oraz zabawy w kącikach: darów, twórczym, badawczym i gospodarczym.

Zajęcia w porannym kole to zajęcia realizowane z całą grupą. Odbywają się codziennie po śniadaniu, czyli rozpoczynają dzień w przedszkolu. Są bardzo podobne do tradycyjnych zajęć w przedszkolu, tyle że do zabaw wykorzystujemy freblowskie dary.

Zajęcia w kącikach odbywają się zaraz po zajęciach w porannym kole. Dzieci co tydzień dobierane są w grupy, które pracują razem codziennie w innym kąciku. Każda grupa pracuje w niezmienionym składzie, przesuwając się w kolejnych dniach do kolejnych kącików.

Dzięki takiej organizacji pracy możemy lepiej indywidualizować zadania i obserwować dzieci. Nauczyciel przygotowuje niezbędne materiały do wykonania określonych zadań i instrukcje. Stroną aktywną w tej części zajęć są dzieci – poprzez swoje działania dochodzą do wiedzy, eksperymentują, badają, tworzą.

Praca w grupach odbywa się cztery dni w tygodniu, jeden dzień jest przeznaczony na dowolne działania nauczyciela, np. wycieczki, spacery, wyjścia, dzień zabawy.

Praca dzieci w kącikach wymaga odpowiedniej aranżacji sali - wydzielenie kącików:

- darów, w którym będą znajdowały się dary: freblowskie klocki, dary natury

- twórczego - materiały plastyczne, instrumenty, rekwizyty do zabaw w teatr i inne przedmioty związane z twórczością dzieci

- badawczego - gry dydaktyczne i materiały edukacyjne, przyrządy i pojemniki, przyrządy miernicze, różne sprzęty i urządzenia, np. lupa, mikroskop, kompas,  różne pomoce, np. globus

- gospodarczego - ma charakter małej kuchni i ogródka, dlatego gromadzimy tu akcesoria ochronne i porządkowe (np. rękawiczki, szczotki, gąbki, fartuszki itd.), naczynia kuchenne i sztućce, przyprawy, narzędzia ogrodowe, rośliny zielone i zioła, zwierzęta.

Kąciki mogą być oddzielone od siebie (u nas niskimi szafkami), aby dzieci się nie rozpraszały i nie przeszkadzały sobie. W każdym kąciku znajduje się stolik i krzesła oraz wszelkie potrzebne materiały i pomoce.

Praca w kącikach rozwija u dzieci umiejętność współpracy, a także samodzielność i odpowiedzialność. Doskonalimy również cierpliwość – dzieci muszą nauczyć się czekać, aż nadejdzie dzień, w którym będą pracować w określonym kąciku.

Unikamy schematu „wszyscy robią to samo, w tym samym czasie, w ten sam sposób”. 

Inne ważne elementy freblowskiego dnia

Twórcze prace ręczne

Są to działania, których efektem jest tworzenie, przekształcanie. Rozwijają one inwencję i kreatywność dzieci, ale też sprawność manualną u dziecka, jego wytrwałość, cierpliwość.

Zaliczamy do nich, np.:

-- malowanie (farbami plakatowymi, akwarelowymi; na papierze, płótnie, drewnie),
-- modelowanie w piasku, glinie, plastelinie,
-- perforowanie papieru, czyli wykłuwanie wzorów na papierze przy użyciu wykałaczki, szydła czy pinezki,
-- drukowanie stemplem (z warzyw, z różnych przedmiotów, metodą TWAL – kartą stemplujemy linie),
-- szycie, wyszywanie, haftowanie, czyli łączenie punktów nitką, poznanie prostych ściegów, przeplatanie otworów,
-- wyplatanie (koszykarstwo) z papieru,
-- konstruowanie z różnorodnych materiałów (np. z odpadów).

Prace w ogrodzie i uczenie się w plenerze

Froebel podkreślał znaczenie zabawy na łonie natury, propagował ideę bycia blisko przyrody. Dlatego ważne jest organizowanie dzieciom warunków do pielęgnowania roślin w ogródku, w sali, na balkonie. Praca w ogrodzie uczy dzieci systematyczności, odpowiedzialności, współpracy we wspólnym dążeniu do celu.

Froebel uważał, że ogród czy okolica przedszkola mogą być dobrym miejscem do realizowania zajęć, zabaw zorganizowanych lub swobodnych. Dlatego w miarę możliwości najlepiej spędzać jeden dzień w tygodniu w plenerze – na zajęciach, wycieczkach, zabawie.

Czy jest łatwo tak pracować?

Na pewno jest trudniej, ale za to ciekawiej i efektywniej. Widząc ile korzyści przynosi praca w takiej formie nie tylko dzieciom, ale i nauczycielom, rodzicom – warto jest podejmować ten trud :) 

Jeśli chcemy, aby nasze dzieci wyrosły na wspaniałych ludzi
stawiajmy na wartościową i mądrą edukację!

Czytaj dalej »