W TRÓJKĄTNEJ KRAINIE, czyli kolorowe zabawy matematyczne

27 stycznia 2020

Utrwalanie pojęć geometrycznych to nie lada wyzwanie dla każdego nauczyciela.  Nie trzeba chyba przypominać jak dużą wartość ma nauka przez zabawę, natomiast warto podsuwać pomysły oraz inspirować się wzajemnie, jak poprzez zabawę uczyć matematyki.
Proponowana poniżej zabawa „W Trójkątnej Krainie” to szkielet, który każdy nauczyciel może dowolnie uformować, w zależności od liczebności grupy oraz wieku dzieci.


Co będzie potrzebne?

- balony (dla każdego dziecka jeden)
- kolorowe kartki (do wycięcia trójkątów)
- tektura lub arkusze brystolu
- klej 
- płyta CD "Zabawy muzyczno – ruchowe w nurcie pedagogiki freblowskiej"



Jak się przygotować?

1. Na dużym arkuszu rysujemy obrazek: prosty w wyglądzie trójkątny świat, wszystko co znajduje się w tym świecie ma kształt trójkąta. Ważne, aby w Trójkątnej Krainie pojawiło się trójkątne słońce, postać, dom oraz samolot.

2. Z kolorowych kartek wycinamy różne trójkąty. Niebieskie, żółte oraz zielone zwijamy i chowamy do balonów. Pozostałe kolorowe trójkąty wykorzystamy do pracy plastycznej. Ważne, aby trójkąty były różne: równoramienne, równoboczne, prostokątne, rozwartokątne. Balony następnie dmuchamy.
Wskazówka: dobrze, żeby trójkąty, które chowamy do balonów były z papieru technicznego, gdyż przy wyciąganiu, nie potargają się tak łatwo.
3. Z dużego arkusza tektury lub brystolu wycinamy tyle trójkątów, ile mamy dzieci – tworząc trójkątny dywan. Ważne jest aby tak samo oznaczyć miejsce oraz wycięty z tego miejsca trójkąt (literą lub cyfrą), ponieważ dzieci będą miały za zadanie dopasować jedno do drugiego. Żeby nie było pomyłki, trójkąt opisujemy z drugiej strony, niż będzie ozdobienie.

4. Z tektury lub kartek technicznych wycinamy trójkąty, które będą w późniejszym etapie samolotami. Najlepiej aby były to trójkąty równoramienne o podstawie około 5cm i bokach 10cm.

5. Kolejny arkusz tektury lub brystolu zaginamy po bokach, tak aby mógł stać oraz wycinamy po środku duży trójkąt, gdyż będzie on garażem dla samolotów.

Jak się bawić?

1. Zabawa z balonem
Dzieci dowolnie bawią się balonami (do muzyki). Ustalamy wcześniej z dziećmi, że kiedy muzyka przestanie grać, stajemy z balonami bez ruchu. W pewnym momencie, po zatrzymaniu muzyki, siadamy z balonem w kole. Zachęcamy dzieci do sprawdzenia czy jest coś w balonie oraz wypowiedzi co to może być.
Następnie ucinamy końcówkę balona, a zadaniem dzieci jest wyjęcie trójkąta ze środka. Dla dzieci jest to niełatwe zadanie, dlatego dajmy im odpowiednio dużo czasu na samodzielne wyjęcie karteczek.
Potem prosimy, by dzieci je obejrzały oraz podały kolor i kształt swoich karteczek.

2. Trójkątna Kraina
Zapraszamy dzieci do wysłuchania opowieści o Trójkątnej Krainie, pokazując przygotowaną ilustrację:
W Trójkątnej Krainie, trójkątni mieszkańcy… (wymyślamy opowiadanie wg swojej ilustracji)

Słuchając opowiadania dzieci muszą być czujne, gdyż będą tworzyć razem z nami ilustrację do historii. Gdy mówimy np. o trójkątnej trawie, dzieci z zielonymi trójkątami podchodzą i przyklejają je do ilustracji, analogicznie się dzieje z żółtymi (promyki trójkątnego słońca) oraz niebieskimi (trójkątne chmury lub deszcz).
Opowieść kończy się propozycją, by przygotować i ozdobić dywan dla mieszkańców Trójkątnej Krainy.


3. Dywan dla mieszkańców Trójkątnej Krainy
Rozdajemy dzieciom wcześniej wycięte z brystolu trójkąty, dzieci przyklejają na nie mniejsze, kolorowe trójkąty, a następnie ozdobiony duży trójkąt umieszczają w przygotowanym dywanie (muszą odnaleźć jego miejsce). 

4. Zabawa ruchowa rzucanie do celu
Rozdajemy dzieciom trójkąty – samoloty. Zadaniem dzieci jest zgiąć trójkąt na pół, tak żeby łatwiej latał. Dzieci z wyznaczonego miejsca celują do garażu w kształcie trójkąta.



Przybliżanie dzieciom pojęć figur geometrycznych można zacząć już od najmłodszych lat. Propozycja powyższych zabaw jest uniwersalna - można je zrealizować w dowolnym czasie. Scenariusz można wykorzystać w każdej porze roku lub przy okazji różnych świąt. Dlatego też zachęcam do swobodnego opowiadania o przygodach mieszkańców Trójkątnej Krainy.




Życzę wszystkim miłej zabawy!




Czytaj dalej »

ZIMOWE MASY PLASTYCZNE

13 stycznia 2020

Dla najmłodszych dzieci bardzo ważne są prace ręczne. Wszystkie aktywności pozwalające rozwijać sprawność rąk, przygotowują dzieci do trudnej sztuki pisania. Świetnym sposobem na doskonalenie motoryki małej jest zabawa różnymi masami plastycznymi. Dziś podajemy przepisy na cztery świetne masy w zimowym klimacie! Mamy nadzieję, że urozmaicą niejedne Wasze zajęcia. Zapraszamy po przepisy!
SLIME

Składniki:
- klej w płynie (np. Bambino)
- płyn do prania (najlepiej Persil)
- pianka do golenia
- brokat

Wykonanie:
Mieszamy ze sobą w równych proporcjach klej i płyn do prania (w zależności ile masy chcemy uzyskać, np. po 1 szklance). Dodajemy piankę do golenia i brokat. Mieszamy ręką i jesteśmy przy tym cierpliwi :)  Najpierw masa może być trochę puszysta, ale najlepiej ją schłodzić przez 1-2 dni w lodówce (lub na balkonie), a stanie się ciągnąca. Moja masa chłodziła się dwie noce w bagażniku auta :)



Inny przepis na slime można znaleźć TUTAJ. W skrócie wygląda to tak:

Składniki: 
- klej w płynie, 
- płyn do prania (najlepiej zielony Persil), 
- woda, 
- ewentualnie brokat

Wykonanie: 
Do miski wlewamy klej, dodajemy kilka łyżek wody, tak aby go lekko rozcieńczyć, dokładnie mieszamy. Do kleju stopniowo dolewamy płyn do prania i dokładnie mieszamy łyżką, a potem wyrabiamy ręką. Ogólna zasada co do proporcji: kleju powinno być więcej niż płynu do prania. Ostateczna konsystencja powinna być taka, że masa nie klei nam się do rąk (jeśli się klei, to dolewamy płynu do prania). Do „glutka” możemy dodać brokat lub barwnik spożywczy. Przechowujemy w zamkniętym pojemniku. 




DOMOWA CIASTOLINA

Składniki:
- 2 szklanki mąki
- 1 szklanka soli
- 2 szklanki wody
- 2 łyżki oleju 
- 1 łyżka kwasku cytrynowego
- ewentualnie barwnik, brokat

Wykonanie:
Wszystkie składniki dokładnie mieszamy w garnku, potem całość podgrzewamy i gotujemy, cały czas mieszając. Troszkę to potrwa i ręka będzie boleć :), ale nie poddawajcie się!  Ja w pewnym momencie myślałam, że coś zepsułam, bo zrobiły się grudki, ale było OK. Po prostu małe grudki po jakimś czasie zbiły się w jedną wielką kulę ciasta :)
Jeśli chcielibyście mieć różne kolory ciastoliny, to po uformowaniu kuli można ją podzielić na części i dodać do każdej inny barwnik. Moją ciastolinę zabarwił kolorowy brokat. 

CIECZ NIENEWTONOWSKA

Składniki:
- 2 szklanki mąki ziemniaczanej
- 1 szklanka wody
- barwnik spożywczy (opcjonalnie)

Wykonanie:
Mieszamy mąkę i wodę w misce. Należy uzyskać odpowiednią konsystencję masy/płynu – powinna dać się ugnieść w kulkę. Jeśli masa jest zbyt gęsta dodajemy wody, jeśli zbyt rzadka dosypujemy mąki – jest to tworzenie „na oko” :) 
Cechą charakterystyczną tej masy jest to, że twardnieje pod wpływem nacisku. Jest ona zarówno płynem, jak i ciałem stałym. Chwytając szybko ciecz i obracając ją rękoma można utworzyć z niej kulę, jednak zaraz po zaprzestaniu czynności obracania ciecz rozlewa się i przelewa przez palce.

SZTUCZNY ŚNIEG

Można go wykonać na dwa sposoby:

Z pianki do golenia z sodą
Składniki:
- pianka do golenia
- 8 opakowań sody oczyszczonej

Wykonanie:
Piankę i sodę mieszamy w misce, potem wstawiamy masę do lodówki na około pół godziny, do godziny. Dzięki temu sztuczny śnieg będzie zimny. Masę można przechowywać do tygodnia w zamkniętym pojemniku w lodówce.



Z pianki do golenia z mąką ziemniaczaną
Składniki:
- pianka do golenia
- 0,5 kg mąki ziemniaczanej

Wykonanie:
Piankę i mąkę mieszamy w misce. Ta wersja sztucznego śniegu jest mniej plastyczna niż poprzednia, ale jest polecana dla mniejszych dzieci i alergików. Tę masę również można przechowywać do tygodnia w zamkniętym pojemniku w lodówce.


Udanej zabawy!



Czytaj dalej »

💛 DZIECI PROGRAMUJĄ 💛 OGÓLNOPOLSKI PROJEKT - STYCZEŃ 💛

7 stycznia 2020


O WPROWADZENIU DO ZROZUMIENIA POJĘĆ POWTARZALNOŚCI I PĘTLI

Obserwacja przyrody i różnych sytuacji w życiu codziennym pozwala zauważyć zachodzące wokół nas pewne regularności i ustalone następstwa, czyli rytmy. Dziecko jeszcze przed narodzeniem odczuwało rytm serca matki. Z racji tych pierwszych doświadczeń w dalszym życiu domaga się określonych regularności. Aby poczuć się bezpiecznie, potrzebuje ustalonego rytmu dnia, stałych i przewidywalnych elementów życia. 

Styczeń to dobry miesiąc, by porozmawiać z dziećmi o cykliczności zachodzącej w przyrodzie, o cyklu dobowym i miesięcznym, o porach roku, czyli o powtarzalności w naszym codziennym życiu. 

Aby móc mówić o cykliczności rzeczywistości, powinniśmy na wstępie zdefiniować pojęcie cykliczności. Jak wiadomo cykl to powtarzanie się pewnego zjawiska w określonych odstępach czasu. Cykliczny porządek rzeczywistości to zatem nic innego jak przekonanie, że pewne zjawiska powtarzają się w niej, zaś na tych powtórzeniach opiera się całe istnienie.
Cykliczność pozwoliła również uporządkować problematykę czasu, oswoić go i lepiej zrozumieć jego naturę.

Bardzo łatwo w obrazowy sposób można to pokazać i wytłumaczyć dzieciom, bazując na ich doświadczeniach, a następnie przenieść tę wiedzę na płaszczyznę pojęć informatycznych. 

W celu przybliżenia dzieciom pojęć informatycznych warto zacząć od tego, co jest im najbliższe. Porozmawiajmy o cyklu dobowym, miesięcznym, rocznym, jednocześnie obrazując te następstwa poprzez gry i zabawy ruchowe oraz ćwiczenia z wykorzystaniem darów Froebla lub darów natury. 

„Uchwycenie rytmu było dla dzieci banalne, ale korzyści edukacyjne pojawią się dopiero, gdy zauważoną regularność przekłada z jednej reprezentacji na inną. Sprzyja to rozumowaniu przez analogię i uogólnianiu prawidłowości”*

W programowaniu bardzo często spotykamy się z potrzebą powtarzania poleceń. Taka wielokrotność instrukcji charakterystyczna jest dla algorytmu iteracyjnego, w którym możemy określić dokładną liczbę powtórzeń. 

Wielokrotne powtarzanie poleceń umożliwiają pętle (iteracje), które działają według schematu: Wykonuj instrukcję A dokładnie n razy lub do momentu, gdy zajdzie warunek – stop. 

Pętla jest jedną z podstawowych instrukcji stosowanych w programowaniu. Pozwala na cykliczne wykonywanie polecenia lub serii poleceń. Warto wspomnieć o pętli licznikowej wykorzystującej licznik, co oznacza, że daną pętlę wykonuje się określoną liczbę razy. Używamy jej w sytuacji, kiedy dokładnie wiemy, ile razy chcemy powtórzyć dane polecenie, np.: Wykonaj obrót wokół własnej osi 4 razy. Idź 10 kroków naprzód.

W tym miesiącu proponujemy ćwiczenia wdrażające do zrozumienia przez dzieci pojęcia powtarzalności oraz ćwiczenia z darami ukazujące mechanizm działania pętli, gdzie powtórzenie trwa do momentu sygnału „stop” lub zajdzie określona reakcja (warunek). 
Przykładem jest sytuacja w czasie gry, gdy na trasie pionka pojawia się przeszkoda: Idź cały czas prosto, dopóki nie spotkasz przeszkody. 
Kolejne ćwiczenia pomogą dzieciom w zrozumieniu cykliczności występowania dni tygodnia – klocki układane na okręgu ukazują powtarzalność występującą ciągle, bez ustalania początku i końca, a także nastąpi wdrożenie do rozumienia pojęcia pętli. 

 dzień - noc

 wiosna - lato - jesień - zima

poniedziałek – wtorek – środa – czwartek – piątek – sobota – niedziela


E. Gruszczyk-Kolczyńska E. Zielińska, Dziecięca matematyka – dwadzieścia lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków, Bliżej Przedszkola, Kraków 2015, s. 41


Czytaj dalej »

Copyright © Szablon wykonany przez Blonparia