Jesienne zabawy sensoryczne

28 listopada 2019

Podczas niepogody dzieci się nudzą… Nic bardziej mylnego! Poniżej prezentujemy garść inspiracji, które umilą pochmurne jesienne dni i przyniosą moc uśmiechu.
POSZUKIWACZ SKARBÓW
Pokażcie mi przedszkolaka, którego oczy nie błyszczą na wzmiankę o „skarbie”. Ta zabawa niesie ze sobą wiele pozytywnych emocji. Działa wielozmysłowo i dostarcza doznania sensoryczne, które w pozytywny sposób wpływają na rozwój dziecka. 

Pudełko wypełniamy materiałem sypkim: ryżem, grochem, łubinem, a w środku ukrywamy nasze skarby (tu pełna kreatywna dowolność - od zabawek z Kinder-jajka, po guziki, kryształki, monety, freblowskie dary). Zadaniem dziecka jest wyjęcie wszystkich ukrytych przedmiotów przy użyciu sprawnych rączek. Niespodzianki mogą być zróżnicowane, wpłynie to na zwiększenie atrakcyjności zadania i rozbudzi ciekawość.


JESIENNE DRZEWKO
Zabawa w ozdabianie drzewka freblowskimi darami. W moim przypadku świetnie sprawdził się stojaczek na biżuterię, który dzieci ozdabiały Darem 9. Do zawieszania ozdób używały szczypiec, pęsety i ćwiczyły małą motorykę. Proste, a jakie efektowne i efektywne. 


MLECZNE OBRAZY
Mleko nie tylko do picia. Możemy zaproponować dzieciom mleczną zabawę plastyczną. Do naczynia wlewamy mleko i dodajemy delikatnie kropelka po kropelce kolorowe barwniki spożywcze. Na efekt naszej pracy nie musimy długo czekać. 

SENSORYCZNY SŁOIK
Była już zabawa w szukanie skarbu i wyjmowanie go z pojemnika wypełnionego materiałem sypkim np. ryżem. A co powiecie na słoik wypełniony smakową, zimną galaretką owocową? Brzmi pysznie? Zabawa wyśmienita, która łączy w sobie doznania dotykowe, ale i pobudza nasze kubki smakowe. Do słoiczka wrzucamy różnorodne przedmioty (w moim przypadku były to freblowskie dary) i prosimy dzieci o „zanurkowanie” ręką i wyłowienie ich. Świetna zabawa gwarantowana!
ZOSTANĘ WĘDKARZEM
Tym razem zamiast rybek będziemy łowić malutkie kolorowe gumeczki, które zostaną wrzucone do pojemnika wypełnionego wodą. Wędkę zastąpi nam słomka do picia. Ćwiczenie nie wymaga dużego przygotowania, a we wspaniały sposób angażuje dzieci do działania.


KREATYWNEGO CZASU!




Czytaj dalej »

Wesołe ćwiczenia żonglerskie i nie tylko…

26 listopada 2019

Mam nadzieję, że podobał Ci się tekst o historii i korzyściach żonglowania (możesz znaleźć go tutaj: klik). Chciałabym pokazać Ci do czego jeszcze można wykorzystać elementy darów Froebla. Dzisiaj poznasz proste ćwiczenia koordynacyjne i ruchowe.

Nie musisz potrafić już innych żonglerskich tricków, ale warto dla rozgrzewki wrócić do ćwiczeń z tekstu ,,Przedszkole to cyrk!’’. Do podstawowych wyrzutów przyda Ci się dar nr 1, a po intensywnym treningu może Ci on posłużyć też do masażu. W dzisiejszych zabawach wykorzystamy natomiast dar nr 9.


CENNY KAPELUSZ
Kolorowe obręcze z daru 9 lub klocki z innego daru możecie wykorzystać w początkowych ćwiczeniach do trenowania równowagi i uwagi dzieci. Wybrany dar układamy na głowie -  będzie to magiczny kapelusz, którego nie chcemy zrzucić z głowy. Niestety dostajemy od prowadzącego zadanie utrudniające nam to zdanie np. siadanie, chodzenie w pajączku (ręce i nogi zostają na podłodze, pupa w górę), klaśnięcie po nogą czy za plecami.

WIEŻA
Inne ćwiczenie z obręczami z daru 9 wykonajcie z użyciem nóg. Kładziemy się na podłodze, nogi (złączone) podnosimy do góry, na stopach układamy klocek i staramy się go utrzymać. 
Na początek warto dać dzieciom wyzwanie, że utrzymają obręcz np. przez 5 sekund, potem można ten czas wydłużać.

NALEŚNIKI
Dar nr 9 może zamienić się również w naleśniki, z którym wykonujemy popisowe podrzuty, jak kucharze. Obręcz kładziemy na otwartej dłoni. Aby nasza potrawa nie spadła (bo inaczej trzeba będzie posprzątać naleśniki z podłogi :)) staramy się podrzucić naleśnik do góry, tak aby spadł znów na tą samą dłoń, następnie przerzucamy naleśnik z ręki do ręki, podajemy do drugiej ręki pod nogą, podajemy naleśnik za plecami do drugiej ręki (w tym ćwiczeniu trzeba się trochę wygiąć, biodra wziąć do przodu, ale to dodatkowa gimnastyka)!


COŚ PROSTEGO
Dar 9 – kolorowe obręcze różnych rozmiarów mogą posłużyć też do ciekawych prostych ćwiczeń: 

1. Połącz czubkami palce wskazujące dłoni, w środku na palcach zawieś obręcz i staraj się rozpędzić je tak, by robiło płynne obroty wokół palca. To ćwiczenie można wykonać 
z obręczami w różnym rozmiarze, a dla wyćwiczonych osób – z większa ilością kółeczek.
2. Dzięki darom możemy zamienić nauczyciela lub wybrane dziecko w dinozaura. Jak? Wybrana osoba ustawia się w pozycji embrionalnej, dotykając czołem do podłogi lub staje na rękach i kolanach. Pozostałe osoby układają na plecach dar nr 9 w różnych wzorach i konfiguracjach. Na dinozaurze naprawdę sporo ich się zmieści! Tak tworzycie pancerz dinozaura. Możecie zaproponować by Wasz dinozaur przeszedł kilka kroków, tak by żaden klocek nie spadł na podłogę. 


3. Przy użyciu obręczy z daru 9 możecie pobawić się w popularną grę frisbee. Znajdź pole do którego dzieci mają celować i spróbujcie swoich sił. 


Pamiętajcie, że ogranicza Was tylko wyobraźnia, więc eksperymentujcie i dajcie też taką możliwość dzieciakom. Piszcie do jakich nowych ćwiczeń zainspirowały Was te pomysły! 
A już niedługo dowiecie się jakie kolejne kroki trzeba wykonać, by opanować żonglowanie.




Czytaj dalej »

Prawa dziecka w koncepcji pedagogicznej F. Froebla

18 listopada 2019

20 listopada w wielu szkołach i przedszkolach obchodzony będzie Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Z tej okazji zachęcam do poznania praw dziecka zawartych w koncepcji F. Froebla.

W swojej koncepcji Froebel podkreślał nie tylko rolę zabawy w rozwoju dziecka, ale także zwracał uwagę na ważne w dzisiejszym świecie prawa i wartości: WOLNOŚCI i SZACUNKU. Ten ostatni stanowi zdaniem Froebla podstawę relacji dorosłego i dziecka. Szacunek jest wyrazem życzliwości do dziecka oraz poszanowania dla jego wolności. 

Życzliwość w ujęciu Froebla jest rozpatrywana w szerszym niż dziś kontekście. Wykracza ona poza ramy uprzejmości względem dziecka i ujawnia w obdarzaniu go swoja uwagą, poświęcaniu mu czasu, zapewnieniu poczucia bezpieczeństwa i tworzeniu warunków do prawidłowego rozwoju. 

Podobnie jest z szacunkiem. Według Froebla wyraża się on w respektowaniu i zaspokajaniu potrzeb poznawczych dziecka, stworzeniu warunków do kontaktu z naturą i możliwości obcowania z jej darami, a także zapewnienie zabawek stymulujących rozwój dziecka. 

Życzliwość i szacunek wobec dziecka to główne, ale nie jedyne założenia w koncepcji Froebla. Niemiecki pedagog postrzega dziecko jako jednostkę indywidualną, w pełni wolną i akceptowaną przez innych. Wolność to naturalne i podstawowe prawo dziecka. Wiąże się ono z respektowaniem woli i własnego zdania dziecka, realizowaniem jego potrzeb, pragnień i marzeń oraz prawa do zabawy. 
Samo dzieciństwo i związana z nim zabawa w koncepcji Froebla jest także cennym darem – najważniejszym i niepowtarzalnym okresem w życiu dziecka, który rządzi się własnymi prawami, w tym m.in. do: niczym nieskrępowanej ekspresji, eksploratywności i swobodnej zabawy. Dlatego też nauczyciel nie może i nie powinien w dominujący sposób ingerować w zabawę dziecka i jego proces uczenia się w niej. Będzie to równoznaczne z ograniczeniem wolności dziecka. 

Na koniec warto wspomnieć o freblowskim prawie do jedności w różnorodności – TOLERANCJI dla odmiennych poglądów, przekonań i postaw innych ludzi, każdego człowieka i wzmacnianiu naturalnej więzi łączącej go z naturą, ludźmi i światem. Warto o nich pamiętać nie tylko przy okazji obchodów Międzynarodowego Dnia Dziecka.


Bibliografia: 
- Bilewicz-Kuźnia B., "Dar zabawy. Metodyka i propozycje zadań z dziećmi wg założeń pedagogicznych Froebla", Lublin 2014



Czytaj dalej »

💛 DZIECI PROGRAMUJĄ 💛 OGÓLNOPOLSKI PROJEKT - LISTOPAD 💛

4 listopada 2019

ŚWIĘTO PLUSZOWEGO MISIA

Miesiąc listopad kojarzy się nam z wieloma uroczystościami. Niewątpliwie w przedszkolnym czy szkolnym kalendarzu obfituje on w wiele uroczystości: 1 listopada, 11 listopada, Andrzejki, przygotowania do zbliżających się Mikołajek i do tego wszystkiego święto, które obchodzone jest niemalże w każdej placówce. Święto Pluszowego Misia! Korzystając z tej nietuzinkowej okazji proponujemy Państwu wplecenie aktywności związanej z nauką programowania właśnie podczas urodzin wszystkich misiów!

Gry i ćwiczenia związane z wdrażaniem do programowania możemy realizować niemalże w każdym momencie naszego planu dnia w przedszkolu (nie tylko podczas głównych zajęć w kole) oraz wykorzystać je niemalże podczas każdej edukacji w szkole. 

Dzieci mogą szukać różnych przedmiotów na planszy np. klocków w określonym kolorze lub kształcie, kartek lub klocków z literami, aby utrwalić ich znajomość lub w celu utworzenia wyrazu. 
Zbierać klocki z cyframi, aby zebrać określoną sumę, klocki w o różnych kształtach, aby utworzyć określony wzór lub budowlę z freblowskiego segregatora. 
Możemy również tworzyć różne fabularyzowane opowiadania do rozgrywania na planszy. Natomiast na dużej, wyklejonej planszy dzieci mogą pokonywać rozmaite przeszkody. Rozkładamy woreczki gimnastyczne z grochem, bryły z Daru 2, okręgi z Daru 9, kamienie, szyszki itp. 

Przykłady zabaw:
„Musicie przejść po kamieniach przez rwącą rzekę”. Układamy program ze strzałek, przechodzimy zgodnie z nim po oznaczonych polach - „kamieniach”.
„Omiń dziury w moście i przejdź na drugą stronę rzeki”. Układamy program ze strzałek tak, aby nie przejść po wyznaczonych polach.
„Wybuchł wulkan, przejdziecie po kamieniach tak, aby nie wpaść do gorącej lawy.”
„Przejdź chodnikiem tak, aby nie wejść w kałuże.”
„Jesteś pszczołą zbierającą nektar, zbierz go ze wszystkich kwiatów”

Takich gier możemy tworzyć nieskończenie wiele, wszystko zależy od tematów zajęć i naszej pomysłowości. W większości gry na małej planszy, czyli naszej freblowskiej siatce geometrycznej możemy przerobić na dużą planszę. Jedyną trudnością może być wielkość elementów, które na dużej planszy będą niewidoczne dla grupy.

W tym miesiącu skupimy się na rozwijaniu u dzieci takich pojęć jak: polecenie (instrukcja), sekwencja instrukcji (algorytm liniowy), program. 

„Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposobu osiągnięcia jakiegoś celu. To pojęcie wywodzi się z matematyki i informatyki – za pierwszy algorytm uznaje się bowiem algorytm Euklidesa, podany ponad 2300 lat temu. W ostatnich latach algorytm stał się bardzo popularnym synonimem przepisu lub instrukcji postępowania.” 
Inaczej mówiąc jest to pewnego rodzaju instrukcja postępowania krok po kroku, aby osiągnąć zamierzony cel. Wykonując tę instrukcję zawsze osiągniemy ten sam rezultat, o ile w toku postępowania nie pominiemy i nie pomylimy, żadnego z etapów. Z algorytmami spotykamy się w życiu codziennym niemalże na każdym kroku są to między innymi: układanie klocków Lego według instrukcji, sklejanie modeli, składanie origami, czy też skręcanie mebli.  
Przeanalizujmy kolejno podane przykłady. Klocki LEGO mają bardzo precyzyjne instrukcje w momencie, gdy chociaż jeden klocek zostanie przyczepiony w złym miejscu budowla nie będzie taka jak powinna, być może nawet nic z niej nie będzie. Podobnie w przypadku origami. Myślę, ze każdy z nas, gdy próbował złożyć łódkę czy żabkę i w momencie gdy wykonał chociaż jedno zagięcie źle ostateczny wynik nie był zadowalający. Sprawa ma się podobnie w przypadku skręcania mebli, czy też sklejania modeli. Te instrukcje są bardzo precyzyjne, pokazane krok po kroku, pominięcie chociażby jednego etapu warunkuje nieosiągnięcie zamierzonego celu. 

Pomyślmy jeszcze o innych sytuacjach, w trakcie których musimy precyzyjne rozpisywać poszczególne etapy pracy. Być może ktoś z Was pracował z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi bądź posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności i potrzebie kształcenia specjalnego. Dzieciom z upośledzeniem lub autystycznym często musimy rozpisywać najprostszą czynność np. ubieranie czy robienie kanapki, etap po etapie w odpowiedniej kolejności. 
W tym miesiącu w naszych ćwiczeniach skupimy się na najprostszym algorytmie czyli algorytmie liniowym, mającym postać listy kroków, które powinny być wykonane zgodnie z kolejnością w jakiej występują, gdyż w przeciwnym razie nasz cel nie zostanie osiągnięty. 

Podsumowując algorytm, jak wspomnieliśmy na początku to opis postępowania, krok po kroku. W językach programowania polecenia nazywamy instrukcjami. Wykonywanie ich w określonej kolejności, jedno po drugim, to sekwencja instrukcji, czyli algorytm liniowy.  Program napisany w języku programowania jest najbardziej ścisłym i zrozumiałym dla komputera opisem algorytmu. Zatem do dzieła!


Dobrej zabawy w listopadzie!


Jeśli chcesz rozpocząć przygodę z programowaniem i otrzymać zadania, dołącz do nas! 






Czytaj dalej »

Copyright © Szablon wykonany przez Blonparia